Fabryka Braci Pinczewskich
Fabryka powstała jeszcze przed I wojną światową. Na tym terenie znajdowały się dwie fabryki: Warszawiaka oraz Juliusza Krenza. Na początku dwudziestego wieku fabryka Juliusza Krenza była jedną z największych zduńskowolskich fabryk przemysłowych. Po odzyskaniu niepodległości Juliusz Krenz nie wznowił działalności, a swoją fabrykę wydzierżawił braciom Pik. Kolejnymi właścicielami zostali Szlame i Naftala Pinczewscy. Zabudowania fabryczne rozciągały się od ulicy Dąbrowskiego aż do ul. Królewskiej.
Po I wojnie światowej bracia Pinczewscy założyli w tym miejscu fabrykę o nazwie „Przemysł Bawełniany i Półwełniany Bracia Pinczewscy”. Zabudowania fabryczne zajmowały działkę pomiędzy ul. Królewską a ul. Dąbrowskiego. W skład firmy wchodziła tkalnia, oddział przygotowawczy oraz krochmalnia. W latach trzydziestych XX wieku fabryka zatrudniała, w zależności od koniunktury, od 155 do 300 osób, którzy pracowali na 185 krosnach. Wykorzystywali jedną z największych sił mechanicznych w mieście, tj. 120 KM. Obroty roczne sięgały blisko 2 mln zł.

Manufaktura Złotnickiego, źródło: strona UM: www.zdunskawola.pl

Manufaktura Złotnickiego
Jedna z najstarszych zduńskowolskich manufaktur, związana z działalnością przemysłową Stefana Złotnickiego, założyciela Zduńskiej Woli. W swojej manufakturze wykorzystywał pracę ściąganych do miasta płócienników. Manufaktura produkowała wyroby z lnu, nie wiemy jednak w dokładnie jakich latach działała.
Stefan Złotnicki był szlachcicem, który nie bał się podejmować ryzyka. Wszystkie siły i środki przeznaczał na budowę nowoczesnego, przemysłowego miasta.

Fabryka Józefa Sznajdra
Fabryka założona w 1893 roku. Mieściła się tu tkalnia wyrobów bawełnianych. W latach trzydziestych XX w. fabryka działała pod nazwą Józef Sznajder i A. Szwarc Spółka z o.o. Zatrudniała 100 robotników i posiadała 90 krosien, wykorzystując siłę mechaniczną 72 KM, co lokowało ją w czołówce ówczesnego zduńskowolskiego przemysłu.

Browar Zenona Anstadta, źródło: strona UM: www.zdunskawola.pl

Browar Zenona Anstadta
Początki browaru sięgają 1892 roku – Izrael Tykociner kupił Jurydykę wraz z zakładem piwowarskim należącym wcześniej do Złotnickich, rodu założyciela miasta. W 1902 roku browar kupuje Zenon Anstadt. Uruchamia maszynę parową o mocy 25 KM, zatrudnia 35 robotników. Browar słynie wówczas ze swoich niszowych marek: jałowcowego i Bock Bier oraz klasycznych piw bawarskich, pilzneńskich, monachijskich oraz porterów. Po śmierci Anstadta jego potomkowie browar sprzedali. Ze zmieniającymi się właścicielami działa do dziś.

Fabryka Wolmana, źródło: strona UM: www.zdunskawola.pl

Fabryka Wolmana
Rudolf Wolman założył fabrykę – tkalnię w roku 1904 po odkupieniu od Fryderyka Wilhelma Kuske 2 mórg reńskich (ponad 0,5 ha) ziemi przy ulicy Piwnej. Na wybudowany przez Wolmana kompleks fabryczny składały się: piętrowy murowany budynek o długości 27 i szerokości 9,8 m z kominem murowanym, który mieścił 49 warsztatów mechanicznych (krosien) angielskich i 5 krosien rewolwerowych, kotłownia murowana z maszyną parową o mocy 30 KM i 2 domy mieszkalne. Na terenie fabryki znajdowały się również dwa sady owocowe. W 1921 r. fabryka znalazła się w rękach spółki Unger & Fürstenberg (właścicieli zduńskowolskiego browaru). Od 1926 roku była czasowo dzierżawiona przez spółkę M. Rosen, N.D. Wiślicki.

Parowozownia Karsznice, źródło: strona UM: www.zdunskawola.pl

Parowozownia Karsznice
Budowę parowozowni w Karsznicach rozpoczęto na przełomie lat 1930/1931 r. Linia kolejowa Herby Nowe – Zduńska Wola była już wówczas czynna. Uruchomienie parowozowni i oddanie jej do pełnej eksploatacji łączy się z datą jej poświęcenia, które miało miejsce 11 listopada 1933 r. Najstarszym budynkiem na terenie parowozowni jest tzw. „stara olejarnia”, wzniesiona jako biura budowy Parowozowni Karsznice. W kolejnych latach budynek zaczął pełnić rolę magazynu oleju i smaru dla parowozów i lokomotyw użytkowanych na węźle karsznickim.

Trasa zaproponowana przez mnie. Wszystkie informacje pochodzą z oficjalnych materiałów promocyjnych miasta oraz ich strony internetowej, na której można znaleźć oficjalną, proponowaną trasę (www.zdunskawola.pl).

Strony: 1 2 3